Panteon bogów słowiańskich był bardzo zbliżony strukturalnie do panteonu greckiego czy też rzymskiego; najważniejszy bóg i bogini mający dzieci, z których najstarszy syn odbiera władze ojcu. U Słowian było podobnie; najwyższym bóstwem był Trzygłów, który miał siedmioro dzieci. Znany był on na terenach ziemi szczecińskiej, Wolina oraz Brenny.
Według teorii czysto politeistycznej tak wygląda panteon słowiańskich bóstw - tych głównych. Oprócz nich jest jeszcze szereg innych bóstw, które nie wchodzą w skład gromowładnej rodziny. Są to między innymi różnego rodzaju skrzaty, dobre duszki, leśny bóg prawdy i sprawiedliwości. Jednakże zawsze jest i ta ciemna stron mocy; tak było
i u naszych przodków. Nie można jednoznacznie zdefiniować określenia „diabeł”, gdyż nie wiadomo czy nie pochodzi ono już z chrześcijaństwa. Najbardziej bliskim mu, ciemnym charakterem jest „żmij”- odwieczny wróg nieba, który nawiedził Peruna. Inne podania uznają żmija za postać walczącą ze smokami i bazyliszkami. Do złych postaci mitologii należą: Czarnoróg, Wilkołak, Wampiry (Wypierze), Rusałki, Chochliki, Licha, Topielice, a także bóg, który został prawdopodobnie odrzucony od rodziny - Perepłut - który rządzi żywiołem wody.